дызығу

(Ақт., Қараб.) жанталасу, аптығу, сасқалақтау. Екеуінен бірдей айырылып қалам ба деп жаны д ы з ы қ қ а н Жаңыл ойымен әр нәрсені бір қармап, ақыры ақыл тапты. Сөйткенше д ы з ы ғ ы п иттер де үре бастады (Т. Ахт., Дала., 34, 69)