- айыр
- 11. (Түрікм.: Красн., Тедж.) құдықтың басына қадалған қос ағаш, сол арқылы құдықтан су тартады. Құдыққа а й ы р үшін екі шалмен (қ.) жібергем (Түрікм., Красн.). 2. (Шығ.Қаз., Күрш.; Жамб., Шу; Талд., Гв.) аша, бақан. Бөренемнің әлсіздігінен тамыма а й ы р тіредім (Талд., Гв.)2(Түрікм.: Ашх., Небид., Красн.) өзгеше, айырмашылық. Қазақ тілі де а й ы р а у! (Түрікм., Ашх.). [Түрікменше айры (Рус.-туркм. сл., 1956); түр. айрық (Тур.-рус. сл., 1977, 83); чув. уйрам (Чув.-рус. сл., 1985, 509). Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде айруқ (Ат-тухфа, 263); айруқ (А. Курыш., ИЛТАС, 81); адрық (ДТС, 13)]3(Қар., Балқ.) бір ойықтан екінші ойыққа бөрегенді жылжытып отыратын құрал
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.