Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
теміржаба — (Түрікм.: Таш., Красн., Көнеүр.; Қарақ.) шөп үйетін темір айыр. Тайлақтың шабына т е м і р ж а б а тығып алыпты (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жаба — 1 (Талд., Кир.; Ауғ.; Ир.) кішірек жылқы. Мына ат ж а б а л а у екен (Талд., Кир.) 2 (Жамб.: Шу, Мер., Луг.) бүркітті ұстайтын шаңырақ сияқты құрал 3 1. (Түрікм.: Красн., Бекд., Небид., Ашх., Таш., Көнеүр.; Қарақ.; Өзб., Там.) айыр. Шөп шөмелейге … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
інгенше — зат. Үш төрт жастағы айыр түйенің ұрғашысы. Бұл жаста оған қолдан бура шөгереді. Бота күнінен қолға үйренген інгенше жуас болады. Оны тайлақ кезінен шанаға, арбаға жегіп үйретеді … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шетен — I зат. жерг. Айналасы талмен тоқылған, үсті ашық қора, шарбақ. Жадыра сиырды айдап тастаған соң, ш е т е н д е г і қой ешкіні нұралыққа қарай ысырып салды да, таңертеңгі шай жабдығына кірісті (Ә.Әлішев, Бәйтерек., 41). Мойындарында бір түсті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
