дырау — (Орал: Орда, Жән., Казт.; Гур.: Есб.; Маң., Маңғ.; Рес., Қалм.; Алм., Кег.; Жамб., Шу; Ақт., Қараб.) үлкен, еңгезердей, зор, ірі. Қолың керім д ы р а у екен (Гур., Есб.). Д ы р а у қап толы ұн. Д ы р а у жігіт (Маң., Маңғ.). Мен өзім орыс тілін д … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дырау — ир. сын. Үлкен, ірі. ир. сын. Үлкен, ірі, дөкей … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дырау қамшы — Үлкен, ірі қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
дырау қамшы — 1. (Көкш., Қ ту; Алм., Кег.; Жамб., Шу) өзегін қорғасыннан жасаған үлкен қамшы. Тобылғы сапты д ы р а у қ а мш ы с ы н оңтайлап, ат үстінен шүйліге үн қатты (Б. Соқп., Біз де бал. бол., 136). 2. (Шымк., Түркіс.) бұзау тісті сиыр терісінен тығыз… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұзау тіс қамшы — Жалпақтығы 60 70 мм дей таспадан өрілген, он екі өрімдік дырау қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаша — 1 1. (Алм.: Кег., Шел.; Талд., Керб.) қорған. Үйдің айналасында қ а ш а бар (Талд., Керб.). Мал кірмес үшін огородке қ а ш а орнатайын деп едім. Түйені қ а ш а д а н шығарып айдап кетті (Алм., Шел.). Біздің қ аш а ғ а сүйеніп, қолындағы дырау… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
самар ыдыс — (Орал: Чап., Жымп.) ағаштан істелген үш аяқты үлкен ыдыс. Бұрыңғы уақытта дырау с а м а р ы д ы с т а р болатын (Орал, Чап.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
селебе — зат. Өрімі сегіз таспалы қамшы. Қамшы өрімінің санына қарай: «төрт таспа шыбыртқы», «алты таспа бұзаутіс», «сегіз таспа с е л е б е», «он екі таспа дырау» деп аталады (Қаз. әдеб., 29.05. 1981, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі