Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қыжым — зат. Сапалы жүннен тоқылған түкті мата, плюш … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қыжым — 1 1. (Жамб., Тал.) жібек орамал. Мен қ ы ж ы м орамал сатып алдым (Жамб., Тал.). 2. (Жамб., Шу) барқыт. Пайдасы одан түскен толып жатыр, қ ы ж ы м д а й қара бұйра шапкүл қозы (Жамб., Шу). Алдыңғы қатарлы даяркелерге сыйлыққа 3 метрден қ ы ж ы м… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыжым-қыжым — сөйл. Қатпарқатпар, бұжыр бұжыр. Мына кәрі сиырдың мойнындай қ ы ж ы м қ ы ж ы м қара теректің қай бұтағына ұя салу керек деп, шықылықтап жатпаса не қылсын? (Ә.Нұршайықов, Соңғы, 153) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қыжым орамал — 1. (Жамб., Жам.) шашақты орамал, бөртпе орамал. 2. (Өзб.) тоқылған сияқты бұжыр бұжыр болып келетін ұзын шашақты жібек орамал … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыжымға алу — (Шымк., Қызылқ.) қысымға алу. Мұны сынға алған колхозшыларды қ ы ж ы м ғ а а л а д ы («Колх. екп.», 8.06.1938) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырықпа қыжым — (Өзб., Ташк.) тоқылған сияқты бұжыр бұжыр болып келетін ұзын шашақты жібек орамал. Қ ы р ы қ п а қ ыж ы м н ы ң жиде пышақ, қожа пышақ деген екі түрі болады (Өзб., Ташк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тұғыжым — (Гур., Маңғ.) мығым, тегеурінді. Бойы аласа болғанмен мейлінше т ұ ғ ы ж ы м жігіт (Гур., Маңғ.). Ғылымға алғыр да білгір жақсы дарындардан гөрі мақсаты жолында жанын пидаға шалуға бар т ұ ғ ы ж ы м д а р көбірек пайда келтіреді (Ә. Кекіл., Құс… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бұғыжым — зат. Жапырақ бетіне өскен бұжыр бұжыр түйін. Тау пісте бір жылда пісте салса, келесі жылы жапырақ бетіне б ұ ғ ы ж ы м байлайды. Ертеде б ұ ғ ы ж ы м н а н дәрі дәрмек жасайды екен (Қаз. пионері, 05.06.1971, 3) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұғыжым — сын. жерг. Құнжыңдап, тұғжыңдап қалған; тұғжың. – Іштерінде Есетжан мінетіндей біреуі жоқ, өңшең т ұ ғ ы ж ы м (Ә.Кекілбаев, Үркер, 278). Астында әбден мінілген т ұ ғ ы ж ы м жирен (Ш.Айтматов, Ерте келген., 114) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шарқат — 1. (Маң.: Маңғ., Шевч.; Гур.: Есб., Мақат; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Орал: Қара., Казт.) шәйі орамал (көбіне жас әйелдер басына тартады, ер адамдар белбеу етіп байлайды). Басындағы қызыл ш а рқ а т ы н ы ң ұшын оң қолымен мытып ұстап… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
