- былжырақ
- (Сем.: Мақ., Ұрж.) иленген батпақ. Б ы л ж ы р а ғ ы ң жете ме сылауға? (Сем., Ұрж)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
былжырақ
Смотреть что такое "былжырақ" в других словарях:
былжырақтау — былжырақта етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былжырақта — ет. Былжырап әр нәрсені айту, мылжыңдау. Қоя болған тайлақтай тамағын қиқылдатып, бірдеңе деп б ы л ж ы р а қ т а й д ы (Ә. Кекілбаев, Елең алаң, 89) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былжырақтық — зат. Былжырап сөйлегендік, мылжыңдық. Әй, шынында да менікі б ы л ж ы р а қ т ы қ емес пе екен, осы (М. Мәжитов, Аманғали, 219) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
былжырақтау — (Шымк., Түлк.) қыбырлау, жүрісі мандымау. Тасқа бұрын ат қосушы едік, енді мынау өгіздер б ы л ж ы р а қт а п жүргені (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
былшырақ — (Көкш., Қ ту) былжырақ. Жер б ы л ш ы р а қ болып кетті (Көкш., Қ ту) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жылбыр — сын. сөйл. Жылбыраған, былжыраған. Жаз өтіп, сарыкөбе күз келді. Көшеде сусыған сары жапырақ көбейіп, ж ы л б ы р жауын құйды кеп (Жалын, 1974, №2, 71) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
