Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бөкебай — зат. Түбіттен, жүннен тоқылған жұмсақ мойын орағыш. Әйелдердің басқа салатын т.б.т не жүн шәлісін де кей жерлерде бөкебай дейді … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бөкебай салы — (Қост.: Торғ., Жанг.; Жезқ., Ұлы.) ешкінің түбітінен тоқылған шәлі. Б ө к е б а й с а л ы ғ а ол кезде біздер қатты қызығатынбыз (Жезқ., Ұлы.). Б ө к е б а й с а л ы саған жарасады ақ! (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бөкебай — зат. кәс. Кеме тұмсығына көтеретін кішірек қосалқы желкен. Қазіргідей сүттей тымық, әрі желге бір қырын жүзгенде әйелдің шашақты шархатындай ғана б ө к е б а й д ы ң үлкен септігі бары теңізші атаулыға мәлім (Ә. Сарай, Атырау, 78) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мойынша — 1 (Қост.: Жанг., Торғ.) бөкебай, шарф. Мұқаметжан бүгінше м о й ы нш а ң д ы берші (Қост., Жанг.). Ж. Досқараев оны орыс тілінен бөкебай (пуховой), шәрпі сөздері енгеннен кейін, тілден ығысып шыққан ескі сөз деп қарайды (Ж. Дос., ҚТЖЕ). қ.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара маңдай — (Түрікм.: Ашх., Тедж., Таш., Мары) сорлы, бақытсыз. Бөкебай бір түйір баладан айырылып, қ а р а м а ң д а й болды (Түрікм., Ашх.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын орағыш — (Жамб.: Шу, Мер., Қорд.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Монғ.) бөкебай. Мәгәзіннен мен бір м о й ы н о р а ғ ы ш, тағы басқа ұсақ түйек сатып алдым (Түрікм., Таш.). қ. мойыншұлық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойыншалғы — (Қ орда: Сыр., Жал.) бөкебай, шарф. Бұрын м о й ы н ш а л ғ ы дегеніңді кім білген Қ орда., Сыр.). қ. мойыншұлық … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойыншұлық — (Орал, Чап.; Рес., Волг.) шарф. 7 м о й ы н ш ұ л ы қ, 25 жылы көйлек, жүзге жуық басқа да жылы киімдер түсті («Екп. жол», №9, 1942). қ. бөкебай, мойынша 1, мойын орағыш, мойыншалғы, мойын шарқат, мойын шәлі, шалма 2 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалғы — 1 (Шығ.Қаз., Зайс.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) мұрттың екі жақ ұшы, миық. Мұртының ш а л ғ ы с ы таулағанда (қ.) құлағына жететін өзі де келбетті кісі еді (Түрікм., Ашх.). Мұртымды байқай ал, ш а л ғ ы м д ы қоса алып жіберме (Шығ.Қаз.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шалма — 1 (Түрікм.: Красн., Небид., Жеб.) уықты байланыстырып тұратын тоқылған енсіз құр 2 (Ақт., Қараб.; Қост.: Аман., Жанг.; Сем.: Көкп., Ақс., Абай) мойын шалғы, бөкебай. Магазинге жақсы жақсы ш а л м а түсіпті (Ақт., Қараб.). Қыстыгүні мен мойныма… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
