мойыншақ — (Шығ.Қаз., Зайс.) бас жіп (бұзаудың бас жібі). Біз қазір бұзауларды м о й ы н ш а қ п е н емес, ноқтамен байлаймыз. Бұрын бұзауларға м о й ы н ш а қ тағып, қылғындырып байлап қоятын (Шығ.Қаз., Зайс.). қ. мойнапа … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойыншақ — зат. Бұзаудың, тананың мойнына тағылған жіп. Әділгерей тез жетіп, бұзаудың м о й ы н ш а ғ ы н а жармаспағанда, жығып кетуі де мүмкін еді (Қ.Жұмаділов, Сәйгүлік., 131). Есегінің құйрығына марқа бұзаудың м о й ы н ш а ғ ы н а байлап, «бисмилла»… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
лақат — 1 (Ауғ.; Ир.) алқа. Қыздарымыз болса мойынша л а қ а т тағады (Ауғ.; Ир.) 2 (Ақт., Жұр.) қабір ішіндегі кісі коятын жер. Жыламсыраған дауысты л а қ а тт а п қазған қабырға сусылдап түсе бастаған жас топырақтың тырсылы жұта бастады («Жалын», 1981 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойнапа — (Орал, Орда) бас жіп. Бұзауға м о й н а п а есіп отырмын (Орал, Орда). қ. мойын жіп, мойыншақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойынағаш — 1 (Сем.: Абай, Шұб., Мақ.; Көкш.: Щуч., Еңб.; Павл.: Ерт., Үрлі.) мойынтұрық. Қалқам, өгіздің м о й ы н а ғ а ш ы н осында алып кел (Павл., Үрлі.). Колхоз ұстасы 20 м о й ы н а ғ а ш т ы әзірдің (қ.) өзінде сапалы етіп жөндеп болды («Қыз. жұл.»,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойыншұлық — (Орал, Чап.; Рес., Волг.) шарф. 7 м о й ы н ш ұ л ы қ, 25 жылы көйлек, жүзге жуық басқа да жылы киімдер түсті («Екп. жол», №9, 1942). қ. бөкебай, мойынша 1, мойын орағыш, мойыншалғы, мойын шарқат, мойын шәлі, шалма 2 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойынтұғыр — зат. сөйл. Мойыншақ. Бүрге шал әр жерде шашылып жатқан отын жаңқасын жиыстырып, бұзаудың м о й ы н т ұ ғ ы р ы, қозы лақтың көгені сияқты көр жерді теріп алып, баспаның астына апарып ілді (Лен. жас, 12.10.1971, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
