лақат

1

(Ауғ.; Ир.) алқа. Қыздарымыз болса мойынша л а қ а т тағады (Ауғ.; Ир.)

2

(Ақт., Жұр.) қабір ішіндегі кісі коятын жер. Жыламсыраған дауысты л а қ а тт а п қазған қабырға сусылдап түсе бастаған жас топырақтың тырсылы жұта бастады («Жалын», 1981, №2, 76). қ. лақыт.