Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
өз — жұрты. этногр. Адамның әкесі жағынан есептелетін алыс жақын ағайындары; елі. Туыстық қатынастар жүйесін үш негізгі топқа бөлуге болады: ө з ж ұ р т ы, нағашы жұрты және қайын жұрты (Қаз. этнография., 2, 394). Әрбір адамның үш жұрты болады:… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тана — 1 (Ир.; Өзб., Ташк.; Қ орда, Сыр.; Шымк.: Түлк., Сайр.; Жамб., Шу; Қ орда; Талд., Гв.) алты айдан бір жасқа дейінгі сиырдың ұрғашы бұзауы, тайынша. Мұны Келес ауданының кей жерінде ақтамақ дейді. Қызымның ұзату тойына жекжатымыздан бірсыпыра т а… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
баспақ — зат. Алты айдан бір жасқа дейінгі есейген бұзау, торпақ. Қазақстанның кей облыстары мұны торпақ деп те атайды. Жердің отына үйренгенше, алғашқы кезде баспаққа аздап жем береді. Оты жақсы өріске жаяды, күніне 3 4 рет суарады. Ыстық күндері жаппа… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сындардай — (Сем.: Көкп., Ақс.) сұлу, тіп тік, сынды, сымбатты. Шынар ағашы с ы нд а р д а й болып өседі. Мынау бір с ы н д а р д а й жігіт қайдан келген (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айдамал — сын. 1. Көп айдалған, қуғынға ұшыраған (мал). Пәлен күнгі ала шабуылдан ашығып қалған а й д а м а л мал шырын көк құрақты көре тұрып, қайдан көздері қиып кете алсын (Ә. Кекілбаев, Елең алаң, 299). 2. Ары бері (айдалып) көп жүретін, барып келетін … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
