тана

1

(Ир.; Өзб., Ташк.; Қ-орда, Сыр.; Шымк.: Түлк., Сайр.; Жамб., Шу; Қ-орда; Талд., Гв.) алты айдан бір жасқа дейінгі сиырдың ұрғашы бұзауы, тайынша. Мұны Келес ауданының кей жерінде ақтамақ дейді. Қызымның ұзату тойына жекжатымыздан бірсыпыра т а н а келді (Шымк., Түлк.). Әркімнің бағып жүрген т а н а с ы бар, Өгіз боп өсер деген дәмесі бар (Мақал). Ақсақал төрге шықпайт байдан бұрын, Ас болмайт сары қымыз, шайдан бұрын. Базарға айдай барсаң, т а н а м ы з бұл, Өседі жылқы менен қойдан бұрын (Әбубәкір ақын). [Әзірбайжан тілінде дана (алты айдан бір жасқа дейін); башқ. тана (бір жас пен екі жас арасы); қырғ., ноғ., тат., өзб. тана (екі жастағы бұзау); қарақ. тана; түрікм. дана. М. Қашқари сөздігіндегі тадуи (бір жасар бұзау), тазауи (екі жасар бұзау) сөздерінің тад, таз түбірлері тіліміздегі тана, тайынша, тайөгіз сөздерімен түбірлес болса керек]

2

(Жамб., Тал.) тәйке. Менің асығым т а н а тұрды (Жамб., Тал.)

3

(Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.; Шығ.Қаз., Ү-Н.) көйлектің ақ түймесі. Оның үлкенін де, кішісін де т а н а деп атайды (Шығ.Қаз., Ү-Н.). Көйлектің т а н а с ы үзіліп қалыпты ғой (Сем., Абай)