өтеу — (Жамб., Сар.) мекен, тұрған жер. Біз осында үш жыл бұрын ө т е у і м і з г е көшіп келдік (Жамб., Сар.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаңғырығы түтеу — (ҚХР) көзін көгерту, жат жер, жат елде қиналу, азап тарту … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қақты — (Шығ.Қаз., Зайс.; Алм., Шел.) қуыс, алаң (тау қойнауының бір жағы ашық, үш жағы бітеу жері, тұйығы). Қ а қ т ы н ы ң шөбі мол (Шығ.Қаз., Зайс.). Қ а қ т ы д а көбінесе жылқы жатады (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бодық — (Монғ.) қызған отпен, таспен пісірген ет. Бодықты екі түрлі әдіспен пісіреді: 1) малды бауыздап, іші қарнын алып, іші қарнын алған жерін қайта тігіп, отқа құйқалап үйітеді. Бірнеше жерге құмды, тасты от жағып, қызған тасты ішіне нығыздап салады… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қоқты — 1. (Жамб., Шу; Алм.: Нар., Шел.) жылғалы, сайлы жер, ұсақ төбелер арасы. 2. (Алм., Шел.) тұйық қуыс алаң, тау қойнауындағы үш жағы бітеу, бір жағы ашық жер … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тұйық — сын. 1. Шығар жақ беті жабық, бітеу. 2. Киіздің, арқан жіптің т.б. бүктелген, қайырылған жері … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
әшмөңке — зат. сөйл. Әшмүшке. Туған нағашысы өтеуі деудің орнына бодауы дейді. Ширек деудің орнына ә ш м ө ң к е дейді, бөліс деудің орнына пайда шірік дейді (Туған жер., 61) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі