биялай

биялай
(Орал: Чап., Жымп.; Көкш., Еңб.; Монғ.) қолғап. Б и я л а й д ы қыста қолғаптың сыртынан киеді. Б и я л а й д ы ң жалғыз бас бармағы болады (Монғ.). Қыстың көзі қырауда кішкене б и я л а й киген қолыңды иін ағаштың ілгері жағына салып, кіп-кішкене көрінетінсің (А. Фад., Ж. гв., 60). Б и я л а й ы н шешкен бала аса бір ептілікпен Азанның қолындағы сақинасын жып еткізіп алды да, жылы саусағына өзі киді (С. Жүн., Ақан сері, 35). Мен өзім өтіріктен пайда еткенмін, бит терісін б и я л а й қалта еткенмін. Етіне бір шіркейдің қазан толмай, соймасқа енді шіркей ант еткенмін (Қырық өтірік)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "биялай" в других словарях:

  • биялай — зат. жерг. Қолға киетін қолғап. Иленген қой терісінен, былғарыдан тігіледі немесе жүннен тоқылады …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қолғап — зат. Қолды суықтан, я түрлі жарақаттан сақтау үшін, матадан, былғарыдан жасалған, жүннен тоқылған қолға киетін киім, биялай …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қолбақ — (Қост.: Семиоз., Фед.; Гур., Есб.) қолғап, биялай. Жүннен тоқылғаннан көрі теріден тіккен қ о л б а қ жылырақ болады (Қост., Семиоз.). Тамақ жібергенде, қ о л б а қ салып жіберем (Гур., Есб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • рәпида — (Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта; Ауғ.; Ир.) тандырға нан жабу кезінде матадан жасалып, арасына мақта салынған саусақсыз қолғап тәрізді биялай. қ. рапида …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • биялайлы — сын. Қолына биялай киген, биялайы бар. Б и я л а й л ы қазақ бөрененің бір жағын көтерісуге асыққан жоқ (Е. Тұрысов, Құралай., 21) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»