- бейсауат
- (Ауғ.; Ир.) надан, сауатсыз
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бейсауат
Смотреть что такое "бейсауат" в других словарях:
бексеубет — (Қост., Об.) бейсауат. Егінде б е к с е у б е т жүрген мал кімдікі? (Қост., Об.). қ. бейсеубет … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көтегей — үст. сөйл. Арты, арт жағы. Ала ат мінген жалғыз адам келе жатыр бейсауат. К ө т е г е й і – Күршім жақ, бет алысы – Қараекем шаты (Ж. Аймауытов, Шығ., 147) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
