басын ара шағып алған жоқ
- басын ара шағып алған жоқ
(ҚХР) ақыл-есі дұрыс. Мынадай қанды қырғыннан Сағдолланың інісі Шәмсаны аман қоя беретін Жінгоның б а с ы н а р а ш а ғ ы п а л д ы ғой дейсің бе? (М. Раз., Алт. ақ., 603)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы.
Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев.
2005.
Смотреть что такое "басын ара шағып алған жоқ" в других словарях:
басын шығара салу — (Қарақ.) басын қатыру, миын ашыту … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарағай — … 2. сын. Қарағай ағашының (өсімдігінің) сүрегінен жасалған. Сөз о сыған келіп тірелгенде Қоңырбай бұрышта сүйеулі тұрған жеңіл қ а р а ғ а й домбыраны қолына алды (Ә.Көшімов, Екі бүркіт, 51). Ол енді осылай қарай бет қойған бұғыларға қарап тұрып … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарақылыш — зат. зоол. Алған құсының басын жерге қиып түсіретін, сұңқар тектес алғыр құс. Олар – бүркіт, тұйғын, қаршыға, сұңқар, лашын, ителгі, қ а р а қ ы л ы ш, бидайық, қырғи, тұрымтай, жағалтай секілді алғыр құстар (Ж.Бабалықов, Қырандар, 5). Ауыз және… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ашқарақта — ет. сөйл. Ашқарақтан. Түнімен а ш қ а р а қ т а п қалған қойлар әр шөптің басын бір щалып жайылып барады (Лен. жас, 04.12.1974, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шойқара — зат. Дөңкиген шойындай, түсі қара адам. Төр алдында жаюлы жатқан текеметтің үстінде шөккен түйедей болып жантайып жатқан ш о й қ а р а жай ғана басын көтерді (К.Сегізбаев, Жапжасыл., 432) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алқас — (Қарақ.) екі тағамның басын қосып жеу. Шайға а л қ а с қылғандай үйіңде не бар, әкелші тұрған етпен әзірінше а л қ а с қыла беріңдер (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гелдеклеу — (Қарақ., Шым.) тарының, жүгерінің басын (шоғын, күлтесін) жұлу, үзу, кесу. Тарының гелдегін г е л д е к л е п аламыз да қолмен үгеміз (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалмақы әрем — (Қарақ.) басын қайырып қамыстан жасаған, мал қамайтын қора … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мүнажат — (Қарақ.) құдайға сыйыну, тілек тілеу, жақсылық күту. М ұ н а ж а т айтып аллаға, сәждеге басын салады («Қыз жібек»). [Арабтың манун «рақым, мейірім, сый» және жаддун «күш салу, тырысу, еңбек ету» сөздерінен біріккен (Н. Жүн., КД, ІІ, 125)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бас — амандық садақасы. Жеке басы үшін берілетін садақа, пітір. Кешкілікті ауызашар, таңертеңгілікті сәресі дейді. Ораза уақытында мұсылмандар семьясының әрбір басына б а с а м а н д ы қ (пітір) с а д а қ а с ы н төлейді (Ана тілі, 26.04.1990, 6). Бас… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі