шарқылдау — (Сем., Ақс.) 1. шаңқылдау, саңқылдау (адамның үн шығаруы туралы). Өзің ш а р қ ы л д а м а й тыныш отыр (Сем., Ақс.). 2. сартылдау, тарс гүрс ету (бірдеменің тарсыл гүрсіл етуі). Ағашы ш а р қ ы л д а п сынып жатыр (Сем., Ақс.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зыңқылдау — (Қост., Жанг.) саңқылдау. Алдан з ы ң қ ы л д а ғ а н дауыстар естілді (Қост., Жанг.). Кеңсе түрі өзгеше, көсемдердің суреттері, з ы ң қ ы л д а ғ а н музыка (Б. Майл., Шығ., 109) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аһылдау — Аһ ваһ килү; кайгыру, борчылу … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
уһылдау — Авыр итеп сулау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
ыһылдау — 1. Авыртудан яки кайгыдан сузынкы, әрнүле тавышлар чыгару. Шуңа охшашлы сузынкы тавышлар чыгару (җил, диңгез һ. б. ш. тур.). күч. Шуңа охшашлы тавышлар чыгарып шыгырдау (җансыз әйберләр тур.) 2. күч. Нәрсәдән дә булса бик нык зарлану, үкенү, зур… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
қақылдау — Қақылдаған дыбыс шығару (тауық) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарқылдау — өт. Қарғаның қарқ қарқ етіп үн шығаруы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қаңқылдау — ет. Құс пен иттің қаңқылдап дыбыс шығаруы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қоқылдау — ет. Әтеш пен тауықтың дыбыс шығаруы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қырқылдау — ет. Қырқылдаған дыбыс шығару (тауық, үйрек) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі