Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ызалы жер — (Қост., Жанг.; Гур., Маңғ.; Шымк., Арыс) сулы, шабынды жер. Жаздыгүні қой малына ы з а л ы ж е р керек қой (Қост., Жанг.). Ы з а л ы ж е р г е ыза соғады (Шымк., Арыс) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жым — 1 (Жезқ., Ұлы.; Орал, Орда) қоянның жолы. Менің бұл тазым қыста қоянның ж ы м ы н а түсіп ізденді (Жезқ., Ұлы.) 2 Қ орда., Арал) қалың, ну өсімдікті жер. Есей ж ы м д ы шатқалға қамап қуып тыққан ызалы жолбарыстай қып қызыл көздерінен от төгіп… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қауқыл — Қ орда., Арал) дауыс, дыбыс. Рота үстіндегі ызалы қ а у қ ы л д а р біразға дейін басылмай, барған сайын үдеп, ұлғая берді (Ә. Нұрп., Курл., 119) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаусыр — Қ орда., Қарм.) адамға ызалы, реті келсе шайнап өлтіруге дайын будан бураның аузына кигізуге арнайы жасалған құрсау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шар — 1 (Түрікм.: Красн., Небид., Құмд., Жеб., Ашх., Таш., Тедж.; Ақт., Ырғ.; Маң., Маңғ.; Қ орда: Қарм., Сыр.) шарық, шарық қайрақ. Ш а р д ы қайда жытырған шаппа (қ.) қайрайын десем (Түрікм., Красн.). Ш а рғ а апар да шалғыны қайра (Ақт., Ырғ.). Ш а… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ыза соғу — (Ақт., Ырғ.; Шымк., Арыс) сыз өту. Аз маз дімкесі бар адамға мына жерден ы з а с о ғ а д ы (Ақт., Ырғ.). Ызалы жерге отырма, ы з а с о ғ а д ы (Шымк., Арыс) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алқын — зат. ауыс. Ашулы, ызалы адам. – Исажан, ақылың бар еді ғой, кел қасыма отыршы, сабаңа түсші, а л қ ы н н ы ң сөзін айтпашы (И. Байзақов, Құралай., 7) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жабасақ — құс. зат. зоол. Бөдене түстес, бірақ бөденеден құйрығы ұзын, тау баурайын мекендейтін құс. Ж а б а с а қ қ ұ с қауырсақ сияқты шым астынан, ызалы көгалды жерден тұмсығымен шұбалшаң тартып жейді (Соц. Қаз., 02. 04. 1991, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қауырсақ — … Жабасақ та қ а у ы р с а қ сияқты шым астынан, ызалы көгалды жерлерден тұмсығымен шұбалшаң тартып жейді (Соц. Қаз., 02.04.1991, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сана — I зат. Жүз мың түменнен (1 милл. адамнан) құралған әскери топ. Әр түмен он мың кісіден қырқылып, он түмен бір с а н а саналатынын еске алсақ, сол тұстың өзінде Ноғайлы елі миллионнан асып түседі екен (І.Есенберлин, Шығ. жин., 9, 315). Алпыс с а н … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
