Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шыбырт — Әйберләр шыбырдап кинәт коелып алганда чыккан тавышны белдерә. хәб. Шыбырдатып салу, кою тур. нарат җиләген шыбырт котелокка … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
шыбыртқы — зат. Көбінесе арба, шана көлігіне, мал айдауға арналған, кейде өріп, кейде өрмей жасаған ұзын қамшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сапалақ — зат. диал. Ат айдайтын ұзын шыбыртқы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арба қамшы — (Жамб., Шу; Шымк., Мақт.) ұзын қамшы, шыбыртқы. Үйден а р б а қ а м ш ы н ы әкелші (Шымк., Мақт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кермалдасу — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Монғ.) жанжалдасу, ұрсысу, керісу. Шал мен кемпір әрі бері к е р м а л д а с ы п алып, қор ете түсті (Шығ.Қаз., Ү Н.). – Жарайды к е р м а л д а с п а й а қ қояйық, бірақ есіңде болсын өзіңді жақсы ұста (Қ. Жұм., Көкей., 29).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шыпыртқы — (Сем.: Шұб., Абай) шыбыртқы, салт аттының ұстайтын қамшысы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
селебе — зат. Өрімі сегіз таспалы қамшы. Қамшы өрімінің санына қарай: «төрт таспа шыбыртқы», «алты таспа бұзаутіс», «сегіз таспа с е л е б е», «он екі таспа дырау» деп аталады (Қаз. әдеб., 29.05. 1981, 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
