- шобыр
- (Шымк., Мақт.; Тау., Қош.; Қ-орда, Қарм.) мықты тұғыр ат. Мал дегенде қолында жалғыз ш о б ы р ы бар (Шымк., Мақт.). Әрине, сіздер сияқты адамдар осы заманның арғымағы мен дүлділі тұрғанда ш о б ы р д ы қайтсын (Р. Райым., Жап. жаңғ., 403). Сан көбейтер шабан ш о б ы р емес, өңшең сәйгүлік (Р. Райым., Жап. жаңғ., 526)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.