- шетік
- (Талд.; Жамб., Шу; Алм., Еңб-қаз.) мәсі, былғары байпақ
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шетік
Смотреть что такое "шетік" в других словарях:
ШЕТ — (муж.) Шет означает назначенный . Шет в Торе – сын Адама, рожденный после смерти Авеля (Берешит 5:3). Мужские еврейские имена. Словарь значений … Словарь личных имен
Шет — На Родоводе есть дерево предков и потомков этого человека: Сиф Сиф (ивр. שת, Шет положение, основание, утверждение) третий сын Адама, соответствует … Википедия
шетқақпайлат — шетқақпайла етістігінен жасалған өзгелік етіс. Бірақ бұл баяғы Наташа болса, Артурды ш е т қ а қ п а й л а т п а с (Ш.Мұртазаев, Жұлдыз көпір, 50) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шетқақпайлату — шетқақпайлат етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Шет бен Адам — На Родоводе есть дерево предков и потомков этого человека: Сиф Сиф (ивр. שת, Шет положение, основание, утверждение) третий сын Адама, соответствует … Википедия
шет-шепір — (Маң., Маңғ.) шеті, шет жағасы, ұшығы. Ол дәуреннің ш е т ш е п і р і н ол кезде бала болғанымен Әбілқайырлар да көре қалған ды (Ә. Кекіл., Үркер, 199) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шет-шепірлеп — (Маң., Маңғ.; Ақт., Ырғ.) шет жағалап, аз аздап. Сол сапарларында қазақ даласын да ш е т ш е п і р л е п көре қалған ды (Ә. Кекіл., Үркер, 54). қ. шет жебірлеп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шет бау — Текемет, сырмақ тәрізді үй жиһаздарының шет жағына тағылатын жіп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шет-жебірлеп — (Маң., Маңғ.; Ақт., Ырғ.) шет жағалай, аз аздап. Ағаш атаулының жапырақтары ш е т ж е б і р л е п сарғая бастағаны… (Ө. Қан., Құд., 316) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шетқақпайлық — зат. Шетқақпай болғандық, шеттетілгендік. Көпшілік ықыласын ылғи да бір өзіне аударып үйренген ана әлдекімдерден ш е т қ а қ п а й л ы қ көргендей қызғаныштан іші күйіп намыстанып қалды (Ө.Ахмет, Қарқаралы., 77). – Дегенмен ш е т қ а қ п а й л ы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шет-шегі — зат. Бір нәрсенің шеті, шегі, аражігі. Қазақ халқы адамгершілікті, адалдықты ерекше дәріптеп, ақ пен қара, жақсы мен жаман, адал мен арамның ш е тш е г і н қатаң айырған (А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 90) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
