- шет-шепір
- (Маң., Маңғ.) шеті, шет-жағасы, ұшығы. Ол дәуреннің ш е т-ш е п і р і н ол кезде бала болғанымен Әбілқайырлар да көре қалған-ды (Ә. Кекіл., Үркер, 199)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.