- шекпен
- (Гур., Маңғ.) тоқыма қап. Ш е кп е н г е тары салу керек (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шекпен
Смотреть что такое "шекпен" в других словарях:
шекпен — зат. Жүннен иіріп, өрмекпен тоқылған сырт киім … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қақпа шекпен — Жібін тартып, қаттырақ етіп тоқыған шекпен … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
биязы шекпен — Қ орда., Жал.) түйе жібіне түйіп, жіп қосып тоқыған шекпен … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қақпа шекпен — (Түрікм.: Красн., Небид., Таш.) астарсыз, жүннен тоқылып жасалған шекпен. Қ а қ п а ш е к п е н д і күз бен көктемде киюші еді (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
боз шекпен — Қ орда., Шиелі) боз тайлақ пен жас боз түйелердің жүнінен бір тін етіп иіріп, өрмекпен тоқып алып, пішілетін сырт киімдердің бірі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шидам шекпен — (Шымк., Бост.) қолдан тоқыған жүн матамен тысталған күпі. Әй, шал, үстіңдегі ш и д а м ш е к п е н арқаңды қажай қажай жауыр етіпті ғой (Р. Райым., Жап. жаңғ., І, 46) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
има — 1. (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх.) түйенің биязы жүнінен жіңішкелеп иіріп тоқыған мата. Үстінде и м а шекпені бар бір кісі төрде отыр (Гур., Маңғ.). Жеңілдікке дұрысы – и м а шекпен (Түрікм., Красн.). 2. (Түрікм., Таш.) шекпен. Түйенің … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қақпақыл — Қақпа шекпен. Өрмек құрып, адарғымен қағып тоқылған материалдан тігілген шекпен. Үстінде баяғы енем тоқып берген қ а қ п а ш е к п е н бар екен деймін (Ә.Кекілбаев, Бір шөкім., 17). Үстерінде қ а қ п а ш е к п е н, кейбіреулері қап шекпен киіпті … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Суфизм — Суфизм, сопылық (ар.ат тасаввуф, «суф» дөрекі жүн (грубая шерсть), «суфий» жүн шекпен киген адам) – исламдағы мистикалық аскеттік ағым. Әуелі суфийлер (сопылар) деп бас тарту (материалдық игіліктерден) және тәубеге келу символы ретінде дөрекі… … Философиялық терминдердің сөздігі
өрмек — зат. Алаша, қап, басқұр, бау және шекпен тоқу үшін екі басы қазыққа керіліп, желісі жерге қатар түзу тартылған, иірілген жіптер шумағы. Өрмек қазық, серу жіп, қылыш, адарғы, мосы ағаштың көмегімен күзу (күзеу), арқау жіптері арқылы ерсі (ерсі… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
