- шекесі түсу
- (Шымк., Түлк.) басы қатты ауыру
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шекесіне бату — (ҚХР) көп сезілу, артық келу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шекесінен тыңдау — (Түрікм.: Ашх., Гяу., Анн., Тедж.) жүре тыңдау, құлақ аспау. Тіпті айтқан сөзді ш е к е с і н е н т ы ң д а йд ы (Түрікм., Ашх.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шеке — Шекесін қыздырмады. Жетістірмеді, нәтиже шығармады. Бокстан бірінші нокаудтан кейін қол үздіңіз. Күресіп те көрдіңіз. Оның да ш е к е с і н қ ы з д ы р м а й шығып кеттіңіз (Қ.Олжай, Қанат байла., 179). Шекесін шылқытпады. қ. шекесін қыздырмады.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тұлым — қою. Жас қыздың екі шекесіне ырымдап бір шоқ шаш қалдыру салты. Қыздың екі шекесіне екі шоқ шаш қойып, оны өріп түрлі моншақ маржан тағып қоятын болған. Бұл салт «т ұ л ы м қ о ю» деп аталады (А.Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 1, 38) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
балтатұмсық — зат. биол. Тұмсығы қызыл, пішіні балта тәрізді, шекесі ақ, айдарлы, қоңыр құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тұлым — зат. көне Жас балалардың шекесіне, шүйдесіне қойылатын ойма шаш, тұлымшақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айқұлақ батпа — (Гур.: Есб., Маңғ.) қауіп төнгенде құмға батып кететін кесіртке түрі. Қали күн қызған кездегі құмның а й қ ұ л а қ б а т п а с ы құсап, Сақал Сатымға шекесінен қараған (Ж. Нәжім., Кішк., 90) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айшық — 1 (Рес., Орын.) күмістен соғылған, ай, жұлдызды бейнелеген әшекей. А й ш ы қт ы жаулықтың шекесіне іліп қояды (Рес., Орын.) 2 (Орал, Жән.) жүгеннің ауыздығына орнатылған, әшекейлі көлденең темір. А й ш ы ғ ы бар жүгенді қонақ мінетін атқа жүгенде … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кім түртті — (Ақт., Жұр.) көзі байлаулы баланың шекесін шерткенді көп ішінен тауып ойнайтын балалар ойыны … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көгістену — (Гур., Маңғ.) көкшіл тарту, көгілдірлену. Жолдың сол жақ қабатындағы к ө г і с т е н і п тұрған – сол Қаратауының нақ өзі (Гур., Маңғ.). Қалекеңнің екі көзі екі шекесіне қарай аунай бастап еді, бетінің қара меңдері к ө г і с т е н і п көрінді (Ж … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі