айшық

1

(Рес., Орын.) күмістен соғылған, ай, жұлдызды бейнелеген әшекей. А й ш ы қт ы жаулықтың шекесіне іліп қояды (Рес., Орын.)

2

(Орал, Жән.) жүгеннің ауыздығына орнатылған, әшекейлі көлденең темір. А й ш ы ғ ы бар жүгенді қонақ мінетін атқа жүгенде (Орал, Жән.), айчык ауыздық бөлегі (Л. Буд., 181), аіцык бұл да сол мағынада (В. Радл., Опыт..., 1, 58)

3

1. (Гур.: Маңғ., Тең., Есб; Қ-орда, Жал.; Түрікм.; Красн., Таш., Мары) ай сияқты мәнері бар, сырғаның жеңіл, кіші түрі. Е, шырағым-ай, баяғыда құлағымызға а й ш ы қ та салдық, сонақ та (қ.) салдық қой (Гур., Есб.). А й ш ы қ сырға тағып машық қылғаным жоқ Қ-орда., Жал.). А й ш ы қ құлаққа жеңіл келеді (Түрікм., Красн.). 2. (Орал, Қара.) үлкен сырға. Біздің жақтың қыздары әлі а й ш ы ғ ы н тастаған жоқ (Орал, Қара.)