Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сере — 1 (Монғ.) маядан шөп суыратын құрал 2 (Монғ.) 1. шанышқы; айыр. Үлкен балықты с е р е м е н серелеп әрең ұстады (Монғ.). 2. (Шығ.Қаз.: Зайс., Марқ., Күрш.) судан балықты шаншып алатын құрал. Судан балықты шаншып алатын аша темір, қолымда с е р е… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аша — (көне.) болаттан екі айыр етіп соғылған найза. Тармағының арасы 10 15 см, ұзындығы 30 40 см. Сабы қайыңнан жасалған. Онымен қарсы шапқан қарсыласты шаншып құлатады … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
кебеп — ар. ир. зат. Жіңішке темір істікке шаншып, шоқтың үстіне қақтап пісіретін ет, кәуеп, кәбәп, кеуеп, кәбәб … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сырқырама — зат. мед. Шаншып, шағып ауыратын ауру, қақсап ауыратын науқас … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шаншар — зат. зоол. Шаншып шығатын тұмсығы не құйрық қыны бар жәндік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шаншым — зат. Инемен шаншып тіккендік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шаншыма — зат. мед. Түйреп, шаншып кететін ауру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шашлық — зат. Істікке шаншып шоққа пісірілген ет; кебеп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
абылайдың қара қосы — (Монғ.) шаңырақты уыққа шаншып жасаған керегесіз қос … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
абылайша — (Жамб., Шу) қос, шаңыраққа уықтың өзін ғана шаншып тұрғызатын керегесіз кішкене үй. А б ы л а й ш а ілгеріде болған екен (Жамб., Шу). Айдалада, аппақ қар үстінде, қар жамылған жалғыз а б ы л а йш а д а н көк түтін ұйтқи ұшып жатты (Ғ. Мұст., Дау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
