- шал-шауқат
- (Ақт., Қараб.) шал-шабан, шал-шауқан, шал-шапқыт. Тойға жиналған ш а л-ш а у қ а т көп екен (Ақт., Қараб.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
шал-шауқат
Смотреть что такое "шал-шауқат" в других словарях:
шал-шабан — (Қост., Жанг.) шал кемпір, шал шауқан. Колхозда жас жігіттер аз, соғыс кезінде ауылда көбінесе ш а л ш а б а н д а р қалды (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шал-шапыр — (Түрікм., Красн.; Маң.: Маңғ., Шевч.) шал шабан, шал шауқан. Осында түске дейін ш а л ш а п ы р жиналып, өздерінше ырым сырымын жасапты (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шал-шапқыт — (Шығ.Қаз.: Күрш., Ү Н.) шал шауқан, шалдар. Қар тазалау жұмысына көмектесіп жатқанда бала шаға, ш а л ш а п қ ы т түгелдей қалыс қалмауын өтінеді (О. Бөк., Өз от. өш., 369) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырман қырқу — (Қост., Фед.; Көкш., Қ ту) қырман тазалау, қырман жасау. Қ ы рм а н қ ы р қ у ғ а деп Жыланды аулынан 25 шал шауқанды машинамен алып кетті (Қост., Фед.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сортаң — (Шығ.Қаз., Тарб.) бұрыс, шалғай, оқшау. Ақжар біздің жүретін жолымыздан с о р т а ң тұрады (Шығ.Қаз., Тарб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
