- шабаз
- (Шымк.: Арыс, Кел., Сарыағ.; Өзб., Ташк.; Ақт., Байғ.; Маң.: Маңғ., Шевч.; Қарақ.) сабаз. Пай-пай, ш а б а з-ай, қалай-қалай көсіледі. Бердәулет пенен Жоламан ер зұрмат ш а б а з д а н (Маң., Маңғ.). Уәкіл ш а б а з ы ң н ы ң еріккені ғой, колхоз егіске әпрелдің он екісінде кірісті деп өңештейді (Ақт., Байғ.). Ш а б а з д ы ң баласы-ай, пып-пысық (Қарақ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.