- шабадан
- 1. (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.; Ақт.: Ырғ., Қараб.; Қ-орда: Арал, Қарм., Сыр.) сыртын оюлап жасаған, текшелеу келген үлкен киіз сандық. Ішіне көрпе, киім-кешек салынып, жүк үстіне жинап қояды. Ш а б а д а н д ы жерден алып, кебеже үстіне қой (Қост., Жанг.). 2. (Қарақ.) қол кілем не алашадан тігілген көйлек-көншек салып қоятын ыдыс
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.