- түйе мойын
- (Өзб., Ташк.) түрлі оюлардың төңірегіне салынатын түйе мойнына ұқсас ою
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
түйе мойын
Смотреть что такое "түйе мойын" в других словарях:
мойын жіп — Мойынға байлайтын жіп, бау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын суы — қ. мойын су … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын — Мойнына сайтан мінді. Адал жолдан тайды, адасты. Тоқталған бір пенде жоқ қыры сынып, м о й н ы н а әбден алған с а й т а н м і н і п. Айтсаңақ, «анау қу» деп жымыңдайды, Соған ыза боласың іштен тынып (Шәкәрім, Шығ., 39). Мойын арқан. Бұқатартыс… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мойын ағаш — зат. 1. Иін ағаш, әкпіш. 2. Жарма ағаш, мойын тұрық. зат. Мойынға салып, су тасу үшін қолданылатын иін ағаш; әкпіш. 1. Жауыр болған жылқыға жарасын қағып ұшықтырмау үшін байланатын ағаш. 2. Мойынтұрық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын — (Көкш.: Щуч., Еңб.) пештің түтін жолы, трубасы. Мен кеше пештің м о йн ы н қалап бітірдім (Көкш., Еңб.). Пештің м о й н ы сыңсиды, үнін қосып желменен (С. Сейф., Өлең., 205). Сыртқы мойын – пеш тұрбасының үй төбесінде шығып тұрған бөлегі, мұржа.… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын орауыш — Сырт киімнің ішінен мойын орайтын, енсіз орамал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын басу — (Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб., Күрш.) мойын созу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын шофқат — (Рес., Орын.) шарф, мойын орағыш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын жастық — Жастықтың астына жастайтын жастық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойынға бұршақ салу — Әулие әнбиеге сыйынып, тілеуін тілеу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын болу — 1. (Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш.) уәде беру. Осы жігітті осы жаққа алып келем деп м о й ы н б о л д ы м (Түрікм., Таш.). 2. мәжбүр болу. Басқа амал жоқ, осыны істеуге м о й ы н б о л д ы м (Түрікм., Красн.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
