Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
мойын жіп — Мойынға байлайтын жіп, бау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын — Мойнына сайтан мінді. Адал жолдан тайды, адасты. Тоқталған бір пенде жоқ қыры сынып, м о й н ы н а әбден алған с а й т а н м і н і п. Айтсаңақ, «анау қу» деп жымыңдайды, Соған ыза боласың іштен тынып (Шәкәрім, Шығ., 39). Мойын арқан. Бұқатартыс… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мойын ағаш — зат. 1. Иін ағаш, әкпіш. 2. Жарма ағаш, мойын тұрық. зат. Мойынға салып, су тасу үшін қолданылатын иін ағаш; әкпіш. 1. Жауыр болған жылқыға жарасын қағып ұшықтырмау үшін байланатын ағаш. 2. Мойынтұрық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын суы — қ. мойын су … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын орауыш — Сырт киімнің ішінен мойын орайтын, енсіз орамал … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мойын басу — (Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб., Күрш.) мойын созу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын шофқат — (Рес., Орын.) шарф, мойын орағыш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын жіп — (Көкш., Бура.) бас жіп, бұзаудың бас жібі. қ. мойнапа … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын қос — Қ орда., Қарм.) бірігіп жер айдау. Ертеде жерді жерағашқа (қ.) бірігіп көлік жегіп м о й ы н қ о с қып айдағанбыз Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мойын су — (Алм., Шел.; Шығ.Қаз.: Зайс., Күрш.; Қ орда: Жал., Сыр., Тер.) егістің екінші суы. Топырақ суынан (қ.) кейін, м о й ы н с у береміз (Алм., Шел.). Мына егін м о й ы н с у ы н да ішті (Шығ.Қаз., Зайс.). Екінші ретте м о й ы н с у ы көктеп шыққан… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
