Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ауыздық — Ауыздығын тістеп ала жөнелді. Тұра шапты, ызғытты. Артынан тасырлатып келіп қалғанда көк байтал ойнақшып кетті де, а у ы з д ы қ т ы т і с т е п а л а ж ө н е л д і (З. Ақышев, Жаяу., 181). Ауыздық сүзді. Ауыздықпен алысты, ауыздыққа бой бермеді … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыздықта — етістігінен жасалған ортақ етіс. Жамбыл атамыз айтқандай ағайындас алпыс ұлтпен бірлесе отырып, жүгенсіз кеткен фашизмді а у ы з д ы қ т а с т ы (Қаз. әдеб., 04.04.1975, 1) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыздықтасу — ауыздықтас етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ауыздық — зат. Жүгеннің темірден істеліп, екі сулық аралығына салынатын темір бөлігі. Жылқы малы көлікке айналған қола дәуірінің аяғында шыққан. Алғашқыда қатты сіріден істеліп, екі ұшы сүйек шығыршыққа бекітілген. Екі үзбелі, қола шығыршықтың түрі б.з.б.… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ауызды — (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх.) шешен, сөз тапқыш адам. Байбақтыда а у ы з д ы билер көп бопты (Түрікм., Таш.). Қашаған жасында а у ы з д ы жігіт болулы (Гур., Маңғ.). [Әзірбайжанша ағызлы (Азерб. рус. сл. Ы, 1962, 55)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күрек тіс — Ауыздың алдыңғы жағындағы тіс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сырымтық — … Ауыздығын салып, с ы р ы м т ы ғ ы н көтеріп, Ділдәбек үйінен ұзай бердік (Ж.Молдағалиев: Жұлдыз, 1973, №7, 14) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ноқта — зат. Ауыздығы жоқ жүген тәрізді, мал басына кигізілетін ер тұрман әбзелі. Ноқтада жүген сияқты сулық, ауыздық болмайды. Сулықтың келетін жері сүйірленіп бітіп, оған тізгін жалғастырылады. Бұл жерге шылбыр бекіткенде мықты болу үшін темір шығыршық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айшық — 1 (Рес., Орын.) күмістен соғылған, ай, жұлдызды бейнелеген әшекей. А й ш ы қт ы жаулықтың шекесіне іліп қояды (Рес., Орын.) 2 (Орал, Жән.) жүгеннің ауыздығына орнатылған, әшекейлі көлденең темір. А й ш ы ғ ы бар жүгенді қонақ мінетін атқа жүгенде … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шаужай — зат. Ауыздық пен сулық арасына бекітілген, ұзындығы сынық сүйемдей темір. Ат басына жүген салынғанда ш а у ж а й екі езуге кесе көлденең түсіп, сулық пен ауыздық арасын жарып өтеді (Ата салты., 107) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
