Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сырдай тонау — (Сем.: Абай, Шұб.) түгін қалдырмай тонау … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тон-тонау — (Сем.: Абай, Шұб.; Тау., Қош.) ат тон, бағалы сыйлық. Ол т о н т о н ау ы н өзі алды (Сем., Абай). Ол т о н т о н а у әкеліп жұрағатына таратты (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аламан — 1 (Гур., Маңғ.) сарбаз, шапқыншы қол. Таң сарғайып атқанда, Иса Досан бастаған Алпыс кісі а л а м а н, Айналасын жау қамаған, Астына мінген аттары Қазмойын тұлпар жараған (Сәттіғұл). Қара Мәмбет залымның а л а м а н ы көп еді (Н. Байғ., Шығ.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
гез — (Қарақ.) екі шоқының, екі төбенің арасындағы ойпаң жер, кез, аша. Тонау г е з д і ң теріскей беті біздің ауыл (Қарақ.). Бұл сөз Маңғыстау өңірінде кез. Қойдың құлағына салынатын ойық енді маңғыстаулықтар кез, ен дейді. [Өзбекше газа (Узб. рус. сл … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әнейі — (Қарақ.) әдейі. Мен тонау (қ.) Шымбайдан сені ә н е й і іздеп келіппін (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
можағаш — (Орал: Орда, Жән.) жердің шекарасын белгілеу үшін қойылған биік ағаш. Тонау (қ.) м о ж а ғ а ш т а н «Большевик» колхозының граны басталады (Орал, Жән.). Орыс тіліндегі межа шекара, шек, белгі сөзінен шыққан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мыннан — (Рес.: Волг., Астр.; Гур., Маңғ.) мұнан. М ы н н а н тонау (қ.) шетке дейін он бес километр (Рес., Астр.). М ы н н а н кеткеніне қашан, ендігі ол Жыландыға жетіп қалды (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
нән — (Түрікм.: Красн., Бекд., Қиян., Таш., Ашх., Тедж.; Жамб., Тал.; Гур.; Орал, Жән.; Қарақ.; Ақт., Ойыл; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм., Арал) үлкен, көлемді. Тонау н ә н түйетауықты қарашы (Түрікм., Таш.). Қажымұқан н ә н кісі деседі Қ орда., Жал.).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
