Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жауыр — сын. 1. Ердің, ершіктің батуынан болатын көлік арқасындағы жарақат. 2. Арық, әбден титықтаған күш көлігі (жылқы малы) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жәйін жауыр — (Орал, Орда) жылқының шоқтығындағы ісіксіз жауыр, жәй жауыр … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
лоқы жауыр — (Орал, Орда) жылқының шоқтығындағы ісікті жауыр. Мына л о қ ы ж а у ы р ат кімдікі? (Орал, Орда) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әнжі — зат. Жауыр ат жарасының аузы; жауырға өткізетін мүйет. зат. Жауыр ат жарасының аузы; жауырға өткізетін мүйет жіпті де әнжі дейді … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
өліеттен — ет. Ж а с у ш а л а р ы жансыздану, өліетке айналу. Жылқы ертоқымның нашарлығынан жауыр болады. Соның салдарынан жауыр асқынып, ө л і е т т е н і п, лоққы жауыр болады (Н.Қазыбеков, Дала., 11) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ажырғы — зат. Жауыр жылқының мойнына байлайтын ағаш әбзел. Мұны кейде жауыр ағаш деп те атайды. Жаздыгүні иығындағы не арқасындағы жараға қонған шыбынды қумақ болған жылқы жараны иекпен қағып, ушықтырып жібермес үшін оның мойнына ажырғы байлайды. Ажырғы… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желқом — зат. 1. Жауыр атқа салынатын ортасы (жауыр тұрған жері), ойылған тоқым. 2. Жүк арту үшін түйенің арқасына (қомына) салынатын қалың киіз … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ажырғы — 1 (Сем.: Мақ., Ұрж.) иінағаш. А ж ы р ғ ы болмаса, суды немен әкелесің (Сем., Ұрж.) 2 1. (Шығ.Қаз.: Күрш., Тарб.) жауыр аттың мойнына байлайтын ағаш. Бұрын жауыр атқа а ж ы р ғ ы байлайтын еді. Қазір ондай жоқ қой (Шығ.Қаз., Күрш.). – Сізге а ж ы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
анжы — 1 (Шығ.Қаз., Тарб.) жауырға өткізетін қыл. Бұрын жауыр жылқының жарасынан а н ж ы өткізетін едік (Шығ.Қаз., Тарб.). қ. әнжі. 2 (Жамб., Шу) құйысқан байлайтын темір … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалпоз — 1 Қ орда., Арал; Қарақ.) ат жабуы. Көбінесе ескі ау торынан жасайды. Аттың ж а л п о з ы болса, оның маңайында маса, сона аз болады Қ орда., Арал) 2 (Алм., Жам.) желқом ер, жауыр атқа салатын ер. Бұрын жауыр малды ж а лп о з д а п мінетін (Алм.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
