- сырғалақ
- (Гур., Маңғ.) құр тоқу үшін қажетті тақтай ағаш. Құр тоқуға с ы р ғ а л а қ керек (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сырғалақ
Смотреть что такое "сырғалақ" в других словарях:
сырғалаңда — ет. сөйл. Сырғақта. Бұлар әрқашанда осылайша жалтақтап, с ы р ғ а л а ң д а п кете бергіш, тұрақты емес болатын (М.Әуезов, Қилы заман, 93) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сырғалаң сылқымдар — (Шығ.Қаз.: Тарб., Ү Н.) жұмыста тұрақсыз адамдар. С ы р ғ а л а ң с ы л қ ы м д а р ғ а салынды («Ү Н. кол.», 1938, №35) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырға — I зат. Жылқының жіліншік буыны мен бақайының түйіскен жері. Сырғасы таю. Буыны шығып кету (Х.Арғынбаев, Қаз. мал шаруаш., 15). II зат. бот. Қайың ағашының күз кезіндегі сырға тәрізді салбырап тұрған бүршігі (тұқымы). Үйдің алды жапырағы алақандай … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алағай-бұлағай — (Түрікм.: Көнеүр., Тахта, Таш., Красн., Қиян., Небид., Ашх.; Қ орда: Арал, Сыр.) аласапыран, алай түлей, дүрліккен. Ертеде а л а ғ а й б ұ л а ғ а й кезде келген едік (Түрікм., Ашх.) …есі бар адам дәл осындай а л а ғ а й б ұ л а ғ а й д а әлдебір … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алағаудан болу — (Қ орда: Сыр., Жал.; Шымк., Лен.) ренжу, алакөңіл болу. Кейде адам а л а ғ а у д а н б о л ы п жүреді (Шымк., Лен.). Содан бері көңіліміз а л а ғ а у д а н б о л ы п тұр Қ орда., Сыр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алақаудан — (Қ орда: Сыр., Шиелі; Жамб., Жам.) ішінара, сирек. Күріштері кәзірде а л а қ а у д а н пісті де («Лен. туы», 1.09. 1940, №76). Үйткені ол төгілген көңдерді қардың еруі мен жаңбырдың суы езіп, шайып кетеді. Сондықтан кейін а л а қ а у д а н болады … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
алағда — зат. жерг. Әлек, әуре. – Сырға келіннің үйінен бір шала әкеліп едім, түге, әлгі тоқалдың а л а ғ д а с ы м е н жүргенде өшіп қалыпты (С. Елубай, Ақ боз., 42) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бақалақ — 1 (Гур., Маңғ.) бір нәрсенің аяқ жағы, етек жағы. Ұршықтың қаңғалағы кебеженің б а қ а л а қ жағында жатыр (Гур., Маңғ.) 2 Қ орда., Арал) қарғаша, жіпсе (қ.), құранды есіктің тақтайларын ұстау үшін қағылған көлденең ағаш. Б а қ а л а қ 2 3 жерден … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аңғалақ — 1 (Қ орда: Сыр., Жал.; Рес., Орын.; Орал, Жән.) көздің аясы, шарасы, тұрған орны. Қартайған адамның көзі а ң ғ ал а ғ ы н ы ң ішіне қарай еніп кетеді Қ орда., Сыр.). …кепкіні тізесіне кептеп кигізді, мықтап есінеп алып, қол орамалын суырды, езу… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кестебіз — зат. Кесте тігуге арналған басы ілмекті біз. К е с т е б і з ұшының ілмегі бар жіңішкелеу сым темірден жасалады. Сабы қысқа болады (Шаңырақ, 104). Адарғы, сырғалақ, мәймөңке, жүгіртпе, кергіш, к е с т е б і з, талқы, бұрау, тез, сықауырын сияқты… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
