аңғалақ

1

(Қ-орда: Сыр., Жал.; Рес., Орын.; Орал, Жән.) көздің аясы, шарасы, тұрған орны. Қартайған адамның көзі а ң ғ ал а ғ ы н ы ң ішіне қарай еніп кетеді Қ-орда., Сыр.). …кепкіні тізесіне кептеп кигізді, мықтап есінеп алып, қол орамалын суырды, езу ұшын, көз а ң ғ а л а ғ ы н ы ң алдын сипады («Жұлдыз», 1986, №4, 85)

2

(Гур., Маңғ.) ортасы ойыс зат. А ң ғ а л а қ келіге түйген құрлы да тарыңның жартысы далаға шашылып болады (Гур., Маңғ.)