- сыпыт
- 1. (Орал, Орда) сыйпат. Ұлжанның с ы п ы т ы келісімсіз болғанмен, істің тетігін біледі (Орал, Орда). 2. (Қост., Жанг.; Қар., Қарқ.) түр, сиық, кейіп. Көк аттың осы күні с ы п ы т ы кетіп жүр (Қост., Жанг.). Құрмағырдың с ы п ы т ы келіспей тұр екен. С ы п ы т ы келіспеген нәрседен қорқамын (Қар., Қарқ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.