- себет
- 1(Сем.: Көкп., Ақс., Аяг.; Шығ.Қаз.: Ү-Н., Марқ.; Қарақ.; Монғ.; ҚХР) коридор, ауыз үй. Бізде осындай бөлме с е б е т деп аталынады (Сем., Көкп.). С е б е т т е самауыр қайнап тұр (Шығ.Қаз., Марқ.). Самауырды с е б е т к е қою керек (Қарақ.)2(Шымк., Мақт.; Гур., Маңғ.; Қ-орда: Қарм., Сыр.; Жамб., Жуа.; Ақт., Шалқ.; Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж.; Қарақ.) талдан тоқылған ыдыс. Базар сайын екі с еб е т жүзім апарам Қ-орда., Сыр.). С е б е т к е сап, апарып бер (Ақт., Шалқ.). Себеппен с еб е т арбаға мінеді (Мақал; Түрікм.). Балаларға деп алған үзімді с е б е т к е салып қойдым (Түрікм., Таш.). Бір с е б е т өрік алдым (Қарақ.). Семіз әйел... с е б е т і н е н жұмыртқа, памидор, нан алып жей бастады (Ш. Мұрт., Қара мар., 36). [Түрікменше себет (Туркм.-рус. сл., 1940); қарақ. себет (Карак.-рус. сл., 1958); қырғ. себет талдан тоқылған қорап (араб тілінен), сабат кішкене кәрзеңке, сөз төркіні сол ыдысты тоқыған талдың атауынан тууы мүмкін. Мысалы, түрікм. совүт үйеңкі, тал; өзб. самит қызыл тал; тофа. сыпыт ұсақ тал; хак. сөөт тал (Ә. Нұрм., Жер. тіл ерекш. төрк., 105-106)]
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.