- сылай
- (Гур., Маңғ.) сыңай, ыңғай. Жаз өтіп, күз с ы л а й ы біліне Тайланнан маза кетті (Ә. Кекіл., Үркер, 560)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
зәлоқ — (Ақт., Ойыл) жұқа сылақ. Үйдің төбесіне топырақ тастамай ақ з ә л о қ саламыз (Ақт., Ойыл). Әйтпесе мен бір қатын құрлы үй төбесіне з ә л о қ құя алам, бір қатын құрлы үй сылай аламын, – деп Серкеш екілене сөйледі (А. Нұрм., Құл. аж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі