аяғына міну — (Гур., Маңғ.) өре тұру. Таң атар атпастан ауыл шетіне, «ой, бауырымдап» шауып кірген суыт жүргіншінің айқайынан жұрт бірден а я қ т а р ы н а м ін і п, тікесінен тік тұрды (Ә. Кекіл., Үркер, 160) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қоналқа — (Сем., Абай) қону, қонатын жер. Олар бүгін қ о н а л қ а ғ а осында келмек (Сем., Абай). Қ о н а л қ а жерде бөгелгені болмаса түстікке аялдамай, күндіз баласында үнемі суыт жүріп отырған топ Қарқаралыдан шыққанына жетінші күн дегенде Шыңғыс… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
туару — 1. Қ орда., Арал; Жамб., Сар.; Ақт.: Жұр., Ключ.) доғару, тоқтату. 1956 жылы жұмысты т у а р д ы м (Ақт., Жұр.). 2. (Орал, Орда) доғару, атты арбадан, шанадан босату. Атты т у а р ы п суытқан жақсы (Орал, Орда). Ол ат т у а р ғ а н Мақыметтің… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сапсымала — ет. сөйл. Ары бері қозғау, аударыстыру; сапсы. Кепсер басына с а п с ы м а л а п суытқан салмадан кішкене ғана ауыз тиіп, піскен піспегенін байқады (К.Ахметбеков, Ақдала, 2, 41) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сарыжұлдыз — зат. астр. х а л қ. есекқырған. Әкесі айтқан с а р ы ж ұ л д ы з д ы бетке алып, Сапаш суыт жүріп келеді (Ж.Кәрменов, Ғашық., 25). Есекқырған немесе Асқақ жұлдыздың (Юпитердің) түсі сары болғандықтан оны халық кейде С а р ы ж ұ л д ы з деп те… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі