туару

1. Қ-орда., Арал; Жамб., Сар.; Ақт.: Жұр., Ключ.) доғару, тоқтату. 1956 жылы жұмысты т у а р д ы м (Ақт., Жұр.). 2. (Орал, Орда) доғару, атты арбадан, шанадан босату. Атты т у а р ы п суытқан жақсы (Орал, Орда). Ол ат т у а р ғ а н Мақыметтің үйінен де тез аттанып кетті (Х. Есенж., Ақ Жай., 223)