суырғыш

суырғыш
(Сем.: Ақс., Көкп., Абай, Шұб.; Павл., Ерт.) шөп суыратын құрал. С у ы рғ ы ш т ы ң басы тор тоқитын крючек сияқты ілмек болады (Сем., Шұб.). Сенде с у ы рғ ы ш бар ма? (Сем., Ақс.). Қысты күні шөпті с у ы р ғ ы ш п е н суырады (Павл., Ерт.). қ. сүңгуір.

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "суырғыш" в других словарях:

  • суыр — I ет. ауыс. Қатты ауыру, шаншу. Әлі де көзімнің түбі с у ы р ы п ауырады, құлағым шуылдайды (Ж.Өмірбеков, Қызыл су, 142). II Суыр құлақшын. Суыр терісінен тігілген құлақшын. Ситан с у ы р қ ұ л а қ ш ы н д ы маңдайына милықтата киіп, үсік… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • суыр — зат. Қыста ұйықтап қалатын, кеміргіштер отрядына жататын кішірек аң …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • дәулет шығару — (Монғ.) қаржы жұмсау. Кейбір сауда ұйымдары суыр, тараққұйрық аулауға салғырт қарап уақыт ұттырып, суыр жатар кезде абыржып, қыруар д ә у л е т ш ы ғ а р ы п ойға, қырға шапқылайтын жайт та кездеседі («Ж. өмір», 30.07.1985) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • суырша — үст. Суыр тәрізді, суыр сияқты. Өзінің түрі мынау: жаман торының арқасында с у ы р ш а сопайып отырған (С.Елубай, Ақ боз., 8) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тарбаған — зат. диал. Суыр …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • багай — (Гур., Маңғ.; ҚХР) бір жағы ұшты, екінші жағы айыр, ұзындығы 80 100 см дей жұмыр темір. Балықшылар мен ұсталар пайдаланады. Б а г а й м е н суырған шеге тез шығады (Гур., Маңғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • балығауыз — (Қост., Жанг.; Монғ.; Тәж.) тістеуік, шеге суырғыш. Есік ағаштың шегесін суырайын деп едім, б а л ы ғ а у ы з ы ң бар ма? (Қост., Жанг.). қ. кемпірауыз, атауыз, балғауыз …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • бұйра — (Монғ.) тау адыры. Өлкенің Жалпақ, Тұйық атты жерлерінің б ұ й р а л а р ы мен қыстауларынан ала бұта, сарымсақ, суыр қиы, көк тезек сияқты жемдерді жинауға кіріскен («Ж. өмір», 28.09.1983) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жұлғыш — (Павл., Ерт.; Рес., Омбы) шөп суырғыш, басы имек шөп суыратын құрал …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жұтпа — 1 (Жезқ., Ұлы.; Қар.: Шет, Нұра) маядан шөп суыратын құрал, шөп суырғыш. Қолыңа шөп кіріп кетер, ж ұ т п а м е н алсайшы (Жезқ., Ұлы.). Әбілғазы ж ұ т п а н ы әкел, шөп суырайық (Қар., Нұра). қ. сүңгуір, шотағаш. 2 (Ақт., Ырғ.; Шығ.Қаз.: Глуб.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»