Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
балықауыз — зат. Ұста, зергерлер бір нәрсені қысып ұстауға арналған құрал; тістеуік. Б а л ы қ а у ы з темірден соғылып, тұмсығы балық аузына ұқсатып жасалады (Қаз. этнография., 1, 407) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
балғауыз — (Сем.: Ақс., Көкп.) шеге суыратын балға. Балғаның басында шегені іліп алып тартатын жырығы болады. Б а л ғ а у ы зб е н аттың тағасындағы шегені де алады (Сем., Ақс.). Балық және ауыз сөздерінің бірігуінен жасалған. қ. кемпірауыз, балығауыз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күбі — зат. Айран, іркіт, қымыз пісуге, қаймақтан май түсіруге арналған ағаштан жасалған, ауыз жағы тарлау келетін піспегі бар ыдыс. зат. 1. Айран, іркіт, қымыз пісуге, қаймақтан май түсіруге арналған ағаштан жасалған ауыз жағы тарлау келетін піспегі… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аушы — зат. Аң, құс аулаушы адам, аңшы. Қанды ауыз. Оралымды, құтты, аң көп түсетін (қақпан). зат. Ау құрып балық ұстайтын адам, балықшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
мұзхана — Қ орда., Арал) ауыз суға және балық тоңазытуға қажет мұзды жазда сақтайтын орын. М ұ з х а н а ыстық өтпестей етіп жасалады Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
