Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
алқа — 1 (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.) жиын, топ. Бұл а л қ а ғ а түсіп жүрген адам (Түрікм., Таш.). [Түрікменше халқа шеңбер сияқты зат (Рус. туркм. сл., 1956, 277); қырғ. алқа диуаналардың алқа қотан жиыны (К. Юд., КРС, 51); алқа бір… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жеке — зат. сөйл. Жекеменшік. Сонсоң ж е к е н і ң ірілі уақты малын бағып, жазда падашылық ететінім де бар еді (М. Айымбетов, Құмөзек., 65). Жеке адамға табынушылық. с а я с. Мемлекет басқару ісінде жеке адамның дара басшылығына негізделген әкімшілік.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
