- сиыр жоңышқа
- (Сем.: Аяг., Шұб.) сиыр сүйіп жейтін аласа бойлы шөп
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сиыр жоңышқа
Смотреть что такое "сиыр жоңышқа" в других словарях:
сиыр — Сиырдың ұйқысындай. Сиырдың ұйқы безіндей бұжыр бұжыр д.м. Бұл екеуі әңгімелесіп отырғанда беті с и ы р д ы ң ұ й қ ы с ы н д а й мылжамылжа шикіл сары кісі қастарына келді (М.Дүйсенов, Меймандар, 103). Әлпеті біртүрлі – қожыр қожыр, с и ы р д ы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сиырқұйымшақталу — сиырқұйымшақтал етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сиырқұйымшақтандыр — сиырқұйымшақтан етістігінен жасалған өзгелік етіс. Басшылар үстінен жиі түсіп жататын арыз шағымдарға әдетте жүрдімбардым қарап, көбінесе с и ы р қ ұ й ы м ш а қ т а н д ы р ы п созып жіберетін (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 363) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сиырқұйымшақтандыру — сиырқұйымшақтандыр етістігінің қимыл атауы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сиырқұйымшақтану — сиырқұйымшақтан етістігінің қимыл атауы. Қыстың с и ы р қ ұ й ы м ш а қ т а н у ы н а н қорыққан олар өз малымыз тілін тістеп қала ма дейді, қолда барынан айырылғысы келмейді (Алғы шептегілер, 175) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сиыр сәске — (Монғ.) күндізгі сағат ондардың кезі (сиыр сауатын кез). С и ы р с ә ск е кезі тәрізді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сиыр-сыбыр — (Орал: Чап., Жымп.; Гур., Маңғ.) сиыр миыр. Сай басына келіп қараса, жау елдің с и ы р с ы б ы р ы н а дейін қалдырмастан бәрін алдына салып қуып кетіпті (Орал, Жымп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сиыр — зат. Мүйізді ірі қара мал; төрт түліктің бірі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сиыр жоңышқа — Бұршақ тұқымдасына жататын көпжылдық өсімдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сиыр — (Ауғ.; Ир.) сарымсақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
