сәл

1

(Гур., Маңғ.; Алм., Жам.) нашар, шамалы. С ә л ғана зат екен (Гур., Маңғ.). Сенің айтқан кісің с ә л адам екен ғой (Алм., Жам.)

2

1. (Алм.: Еңб-қаз., Жам.) аз, аздау. Сорпаны с ә л д е у құй, көп ішпеймін (Алм., Жам.). 2. (Алм., Жам.) дұрыс болмау. Біреудің тауығын өлтіруің с ә л болмаған екен (Алм., Жам.). [Сарык. сәл көп емес, аз (Т. Пах., Сарык.-рус. сл., 1971)]

3

(Гур., Маңғ.) жақын. С ә л жер (Гур., Маңғ.). – Тірі ме екен, с ә л деуші еді апайым?.. (Х. Ерғ., Сенің өз., 49)