сақаю

1

(Алм., Кег.; Жамб., Қорд.; Талд., Қоғ.) сауығу, тәуір болу. Ақсақал, ауруыңыздан с а қ а й д ы ң ы з ба? Сырқатынан с а қ а йы п, үйіне келгенше мажырап қалған шалдың көңілі лезде бұзылды (Б. Мұқаев, «Жұлдыз», 1988, №10, 40). [Шыңжаң ұйғырларында сағай, сағал сауығу, тәуір болу (С. Мал., УНС, 148); өзб. соғаймақ (Узб.-рус. сл., 1959); ар. саққе (Ар.-рус. сл., І, 1970, 540)]

2

(Рес., Сарат.) қақаю, қату. Қар кәдімгі қаңтар айындағыдай с а қ а й ы п қалыпты (Рес., Сарат.)