Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жапқы — I зат. сөйл. Жапқыш. Амал жоқ, айтылған нәрсенің бәрі кереует ж а п қ ы ғ а мұқият оралып буылған (Қ.Тоқмырзин, Үш кие, 210). II зат. Киіз үйдің түрмелі есігі. Сұңғақ, ақ торғын келіншек есік ж а п қ ы с ы н ы ң бір шетін желп еткізіп ашып,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жапқылы — сын. Жапқысы бар. Киіз ж а п қ ы л ы есіктің етегін бүктелген қамшының ұшымен көтере ашып, сырттан кеуделі, ақсары өңді, дөң мұрынды жігіт кірді (М. Айымбетов, Құмөзек., 9) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жап — зат. кәсіб. Егістікке су жіберу үшін екі жиегіне топырақ үйіп жасайтын жіңішке арық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жап-жас — сын. Кемеліне келмеген, балғын, уылжыған … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жапқы — зат. Пештің алдындағы қалақша … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жапқыш — зат. Әртүрлі заттардың үстін жабуға, қалқалауға арналған жамылғы, перде … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жап — 1 1. (Қ орда: Сыр., Шиелі, Арал, Қарм.; Шымк.: Шәу., Қызылқ.; Қост.: Аман., Жанг.; Ақт., Ырғ.; Қарақ.) егіннің ішіне су жіберетін кішкене арық. Ж а п т а н алынған су егіске тарайды Қ орда., Қарм.). Үлкен арықтан шыққан ж а п т а р қарықтар (қ.)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жап жару — (Түрікм., Небид.) арық қазу. Біздер есітеміз осы жерге Момин деген түрікмен боса керек, ж а п ж а р у ғ а кеген (Түрікм., Небид.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жапқы — (Гур., Маңғ.) жабық. Ж а п қ ы қора (Гур., Маңғ.). Қой қыс күнінде ж а п қ ы қорада жатады (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әжап — зат. сөйл. Ғажап. – Балаң ә ж а п екен. Бірақ оны сұрампаз етіп үйретпе (О. Сәрсенбаев, Бақыт., 137) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жапқақ — зат. Бір нәрсенің тесігін ашып жауып, реттеп тұратын техникалық немесе биологиялық құрылғы; клапан. ≈ Машина маторының ж а п қ а ғ ы. Жүректің ж а п қ а ғ ы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
