өру

1

(Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары; Гур., Есб.; Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм., Арал; Ақт., Ойыл; Орал, Чап.; Жамб., Шу) қалау, үйдің іргесін қалау. Жайды піскен кермішпен (қ.) ө р і п салады (Түрікм., Таш.). Тамның дуалы ө р і л і п болды (Гур., Есб.). Колхоз клубын оқушылар кесектен ө р і п жатыр Қ-орда., Сыр.). Кірпіштен ө р і п салған үй (Гур., Есб.). Осы күнде халық үйдің дуалын кесектен ө р і п алатын болды Қ-орда., Жал.). Үйдің астын ұсақ таспен ө р і п шығарған (Жамб., Шу). Қосшым-ау, үйіңді қашан ө р е с і ң? Қ-орда., Арал). Шұңқырлардың қабырғалары, табаны таспен ө р і л і п, саз балшықпен сыланып, жүгері сүрлеуге дайындалды (Ақт., Ойыл). Бұл тастан ө р і п салынған пеш (Орал, Чап.)

2

(Түрікм.: Красн., Небид., Ашх., Таш., Мары; Гур., Маңғ.; Рес., Орын.; Орал, Жымп.) ұйқыдан тұру. Қалай, жақсы ө р д і ң і з бе? (Түрікм., Таш.). Аман-сау ө р д і ң і з д е р ме? (Гур., Маңғ.). Аман ө р д і ң бе? (Орал, Жымп.)

3

(Гур., Тең.) құрастыру, қиыстыру. Қайықтың қабырға тақтайын ө р у. Тақтайды ө р і п бітіру. Ол қайықтың қабырға тақтайын ө р е т і н еді (Гур., Тең.)