- оюшы
- (Шығ.Қаз., Күрш.) кен қазушы, забойшы. Бұрын о ю ш ы жер бетіндегі кенді ломмен қазатын (Шығ.Қаз., Күрш.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
оюшы
Смотреть что такое "оюшы" в других словарях:
әскери-әуе күштерінің ұрыстық реті — (Боевой порядок в ВВС) әр түрлі тактикалық міндет жүктелген топтар. Олар: негізгі (соққылау, ізденісті соққылау, десанттық) және қамтамасыз етуші (жетілдіре барлаушы, әуе шабуылына қарсы қорғанысты басушы, радиокедергісін қоюшы, сүйемелдеуші және … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
тікұшақ — (Вертолет) ауадан ауыр ұшу аппараты. Оның көтерілгіш күші мен алға жылжу қозғалысы бір немесе бірнеше көтергіш қалақтармен атқарылады (кейде ол үшін кішкене қанаттарды пайдаланады). Т. тік ұшып қона алады, әр түрлі бағытта ұшады, сондай ақ бір… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
сүйекші — зат. Өлікті жерлеуші, қоюшы адам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
диуана — (Ауғ.; Ир.) дін жолына біржола түскен, бұл өмірдің қызығынан арғы дүниені жоғары қоюшы адам. Әми ахун болса, бұл дүниенің қызығынан безген д и у а н а адам (Ауғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әлім тымақ — (Түрікм., Таш.) қойдың терісінен тігілген, екі иық пен жауырынды түгел жауып тұратын бас киім. Адайлар ә л і м д е р д і екі иығы мен жауырынын жауып тұратын т ы м а ғ ы н а н а қ ажырата қоюшы еді (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кеңінен жеу — (Монғ.) толық жеу, тауысып жеу. Жиырма бестегі кезінде джарты қойдың етін к е ң і н е н ж е п қоюшы еді (Монғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұрғаю — (Гур., Маңғ.) сұрлану. Аптап тұрған осы күн нені қоюшы еді, Өмірберді қорасының ойындағы шөптер де с ұ р ғ а й ы п көрінетін еңгезердей шал тұра қалды (Ә. Кекіл., Құс қан., 225) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тайтұяқ — (Қост., Жанг.) аттың, тайдың тұяғынан істелген мұз оятын құрал. Бұрын су қатып қалғанда қалың мұзды т а й т ұ я қп е н оюшы едік (Қост., Жанг.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
беттеуші — зат. Баспаға баратын жұмыстың материалын ретке келтіріп, бетін қоюшы (Соц. Қаз, 14.02.1980, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
самаурыншы — зат. Самаурынға шай қанатушы, самаурын қоюшы адам. (Ө.Тұрманжанов, Менің кітаб., 174) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
