- орау
- (Павл., Ерт.) айналу, барып қайту. Мен өткен жұмада Керекуді о р а п келдім (Павл., Ерт.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
ақ киізге орау — көне Халық өзі қалаған адамын хандыққа отырғызу үшін істелетін дәстүр … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
түрме — (Қарақ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Небид.; Рес., Орын.; Гур., Маңғ.) жалпақ шашақты жібек белбеу. Ақ т ү р м е басқа орау, тарту, жаулық үшін, қызыл т ү р м е белге орау, байлау үшін жұмсалады (Қарақ.). Белінде орағаны бес қаланың т ү р м е белбеуі… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
от өткізгіш сым — (Огнепроводный шнур) қара дәрінің капсюль детонаторлары мен зарядтарын тұтан дыруға арналған құрал. Ол ортасында бір жібі бар дәрі өзегінен және су өткізбейтін затпен жабылған бірнеше орамнан тұрады. Сым өзегінің жану жылдамдығы 1см/сек.… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
сым бөгеттер — (Проволочные заграждения) қарсыластың қозғалысын қиындату және оның маневрін шектеу мақсатында тікенекті және тегіс сымнан құрылатын жаяу әскерлік бөгеттер. Олар қорғаныс бекіністерін, олардың қапталдары мен аралықтарын қорғау үшін құрылады.… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
арулау — ет. Өлікті тазартып жуу, ақ матамен орау, қастерлеу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
орауыш — зат. Бір затты сыртынан орауға арналған мата … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шым ши — Шидің түрлі түсті жүн орау арқылы өрнектеп тоқылған түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шүйкелеу — ет. Иіруге, есуге қолайлы болу үшін түтілген, созылған жүнді шумақтай орау, шүйке жасау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
айыр шөңге — (Қар., Балқ.) инеліктің кейінгі ойығы. Инелікке а й ы р ш ө ң г е ау жібін орау үшін жасалады (Қар., Балқ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қырсау — 1 (Қар., Нұра) жалқау. Оның өзі оқуға қ ы р с а у емес пе, қалай оқиды? (Қар., Нұра) 2 (Алм., Кег.; Орал, Орда) құрсау. Арбаның қ ы р с а у ы сынып еді, оны ұстаға әкеліп отырмын (Алм., Кег.). Арбаның тегершігіне қ ы р с а у салдырдым (Орал,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі